متاسفانه روالی بد در صدا و سیما ما وجود داره

برنامه های صدا وسیما از دیدگاه های متفاوت می توان دسته بندی کرد ولی در این سخن می خوام از لحاظ وجود خدا تقسیم کنم

متاسفانه از نظر و جود خدا برنامه های تلویزیونی به 2 دسته :

1. برنامه هایی که در ان ها خدا هست و بازیگران ونقش ها بنده خدا هستند

2. فیلم هایی که خدا در انها مرده است

در فیلم های سری اول خدا در انها حتی به صورت خیلی کم رنگ  و گاهی خوب وجود دارد.

متاسفانه تعداد این فیلم ها کم است و گاها بیننده کمی دارد چون سناریوی انها بیشتر مواقع دارای نقص است

بیشتر مواقع همه فیلم سیاهی است مثل فیلم ستایش، نرگس ،

متاسفانه همیشه بدبخت ترین فرد در این فیلم ها نماز خوان هست و کسانی که هیچ مشکلی ندارند با خدا و نماز بیگانه هستند

اما سری دوم فیلم ها که خدا در این فیلم ها مرده است :

 مشخصه اصلی این فیلم ها اینه که در اونها اصلا اسمی از خدا و پیامبر نمیاد

 گاها در اون ها کسی بدبخت نیست و این فیلم ها بیشتر داری دورن مایه طنز هستند که باعث می شه مردم بیشتر به این ها جلب بشن

از این فیلم ها می توان به تعداد بسیار نام برد : خانه اجاره ای ، برره ، نقطه چین ، ساختمان پزشکان و..................

معلوم نیست سیاست رسانه ملی در این زمینه چی هست

به عبارتی:

نه رومی رومه

و نه زنگی زنگ